Thursday, March 25, 2021
இரண்டு இட்லி... சிந்தனை
Tuesday, March 23, 2021
மன சாட்சி... சிறுகதை
Sunday, March 21, 2021
இனி உன்னை செல்லமான்னு கூப்பிட மாட்டேன் டி மா...
அம்மா...
Saturday, March 20, 2021
தாயும் தாரமும்...
கிழமைக்கு ஏது நேரம்.. காலம்..
Friday, March 19, 2021
நாம் ஏன் கோபத்தில் சத்தம் போடனும்...கோபம் வந்தா என்ன செய்வோம்?
Thursday, March 18, 2021
மாணவர்கள்
மழைகளில் எத்தனை வகைகள் உள்ளன என தெரியுமா? தெரிந்து கொள்வோம்.
ஐந்து நிமிடங்களில் பத்து வினாக்களுக்கு பதில் எழுத முடியுமா? சிந்தனை கதைகள்.
Tuesday, March 16, 2021
அரசாங்கம் மக்களுக்கு பணம் கொடுத்தால், காமராஜர் சொன்னது.
இந்தியர்கள் ஏன் உணவை கையில் சாப்பிடுகிறார்கள் ?
Monday, March 15, 2021
இது தான் வாழ்க்கை
குருவே! என் வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சியே இல்லை என்றான் சீடன் ஒருவன்.
குரு அவனை ஒரு தோட்டத்துக்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு பட்டாம்பூச்சிகள் அங்குமிங்கும் பறந்து கொண்டிருந்தன. "இதோ இவற்றில் ஒன்றைப் பிடித்து வா"! என்று குரு அவனிடம் சொன்னார்.
அவன் பட்டாம் பூச்சியைத் துரத்தித் துரத்தி ஓடினான். ஆனால், அவனால் ஒன்றையும் பிடிக்க முடியவில்லை.
"பரவாயில்லை வா நாம் இந்தத் தோட்டத்தின் அழகை ரசிக்கலாம்" என்ற குரு, அவனைத் தோட்டத்தின் நடுவில் அழைத்து வந்தார்.
இருவரும் அங்கு அமைதியாக நின்று, தோட்டத்தின் அழகைக் கண்குளிரப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். சிறிது நேரத்தில் அவர்களைச் சுற்றியும் பட்டாம்பூச்சிகள் பறக்கத் தொடங்கின.
சற்று நேரத்துக்கு முன்பு அவன் பிடிக்கத் துரத்திய பட்டாம்பூச்சி, இப்போது அவன் கைகளிலே வந்து அமர்ந்தது.
குரு சிரித்தபடி அவனிடம் சொன்னார்:
"இதுதான் வாழ்க்கை! மகிழ்ச்சியைத் தேடி துரத்துவது அல்ல வாழ்க்கை. நாம் வாழ்க்கையை அமைதியாய் ரசிக்கும்போது மகிழ்ச்சி நம்மிடம் தானே வந்து சேர்ந்து விடும்"!
மறப்போம் மன்னிப்போம்
தமிழ் மாதப் பெயர்கள் எப்படி வந்தன?
*தமிழ் மாதப் பெயர்கள் எப்படி வந்தன?*
ஆங்கில மாதங்கள் ஜனவரி, பிப்ரவரி தொடங்கி டிசம்பரில் முடிகிறது. அதேபோல், தமிழ் மாதப் பெயர்கள் சித்திரை, வைகாசி என தொடங்கி பங்குனி என முடிகிறது.
சித்திரை:
சித்திரை மாசத்தில் சித்ரா நக்ஷத்திரத் தன்றுதான் பௌர்ணமி வரும். அதனால் சித்திரை மாசம் என்றானது.
வைகாசி:
விசாக சம்துமந்தமான வைசாகம்.விசாக நக்ஷத்திரத்தில் பெரும்பாலும் பௌர்ணமி ஏற்படுகிற மாசம் தான் வைசாகி. மதுரை என்பது மருதை என திரிவது போல் சமஸ்கிருத வைசாகி தமிழில் வைகாசி ஆயிற்று.
ஆனி:
அனுஷ நக்ஷத்திர சம்மந்தமானது ஆனுஷீ.அந்த நக்ஷத்திரத்தில் பௌர்ணமி ஏற்படுகிற மாசம் ஆனுஷீமாசம். தமிழில் ஷ என்ற எழுத்து உதிர்ந்து ஆனி என்றாயிற்று.
ஆடி:
ஆஷாட நக்ஷத்திரத்தில் பூர்வ ஆஷாடம்,உத்தர ஆஷாடம் என்று இரண்டு. பூர்வம் என்றால் முன்,உத்தரம் என்றால் பின்.பூர்வ / உத்தர ஆஷாடம் என்பதில் உள்ள அந்த ர்வ என்ற கூட்டெழுத்து சிதைந்தும்.ஷ உதிர்ந்தும் தமிழில் பூராடம் உத்திராடம் என்கிறோம். இந்த இரு நக்ஷத்திரங்களில் ஒன்றில் பௌர்ணமி வரும் மாதம் ஆஷாடி.இதில் ஷா உதிர்ந்து ஆடி ஆயிற்று.
ஆவணி:
ச்ராவணம் என்பது ச்ரவண நக்ஷத்திரத்தை குறிக்கும். முதலில் உள்ள ச்ர அப்படியே தமிழில் drop ஆகி வணத்தை ஓணம் என்கிறோம். அது மஹாவிஷ்னுவின் நக்ஷத்திரமாதலால் திரு என்ற மரியாதை சொல்லை சேர்த்து திருவோணம் என்கிறோம். அனேகமாக பௌர்ணமி ச்ராவண நக்ஷத்திரத்தில் வருவதால் ச்ராவணி எனப்படும். இதில் சமஸ்கிருதத்திற்கே உரிய ச்,ர என்ற கூட்டெழுத்து போய் ஆவணி மாதமாயிற்று.
புரட்டாசி:
ப்ரோஷ்டபதம் என்பதற்கும் ஆஷாடம் என்பதற்கும் ஆஷாடம் போலவே பூர்வமும் உத்தரமும் உண்டு. பூர்வ ப்ரோஷ்டபதம் தான் தமிழில் பூரட்டாதி ஆயிற்று. அஷ்ட என்பது அட்ட என திரிந்தது. உத்திர ப்ரோஷ்டபதம் என்பது உத்திரட்டாதி ஆயிற்று. இந்த நக்ஷத்தில் பௌர்ணமி ஏற்படுவதால் ப்ரோஷ்டபதி என்பது திரிந்து புரட்டாசி ஆயிற்று.
ஐப்பசி:
ஆச்வயுஜம்,அச்வினி என்பதை அச்வதி என்கிறோம். அதிலே பௌர்ணமி வருகிற ஆச்வயுஜீ அல்லது ஆச்வினீ தான் திரிந்து ஐப்பசி ஆயிற்று.
கார்த்திகை:
க்ருத்திகை நக்ஷத்திரம் தான் கார்திகை. இந்த நக்ஷத்திரத்தில் பௌர்ணமி ஏற்படுவதால் அது கார்த்திகை மாதமாயிற்று.
மார்கழி:
மிருகசீர்ஷம் என்பது மார்கசீர்ஷி என்றாயிற்று. இதில் பெரும்பாலும் பௌர்ணமி வரும் மாதம் மார்கசீர்ஷி என்றாயிற்று. அதில் சீர்ஷி என்பது மறுவி மார்கழி என்றாயிற்று.
தை:
புஷ்யம் தான் தமிழில் பூசம் .புஷ்ய சம்மந்தமானது பௌஷ்யம். புஷ்யத்திற்கு திஷ்யம் என்றும் பெயர்.பௌர்ணமி திஷ்யத்திலே வரும் மாதம் தைஷ்யம். அதிலே கடைசி மூன்று எழுத்துக்களும் போய் தை என்றாயிற்று.
மாசி:
மக நக்ஷத்திரத்தில் பௌர்ணமி வருவதால் மாகி என்றாயிற்று. இதில் கி என்பது சி -யாக மருவி மாசி ஆயிற்று.
பங்குனி:
பூர்வ பல்குனியை பூரம் என்றும் உத்தர பல்குனியை உத்திரம் என்கிறோம். இந்த இரு நக்ஷத்திரத்தில் பௌர்ணமி வருவதால் பல்குனி எனப்படும். அதில் ல எழுத்து மருவி பங்குனி ஆயிற்று.
#ஸ்ரீம்_மகேஷ்சுவாமிஜீ.#ஓம்சிவசிவஓம்
#திருச்சிற்றம்பலம்...#திருச்சிற்றம்பலம்
காரடையான் நோன்பு
*பங்குனி மாதம் பிறக்கும் நேரமும், மாசி மாதம் முடியும் நேரமும் கூடுகின்ற தருணம்தான் காரடையான் நோன்பு எனும் பண்டிகை கொண்டாடப்படுகிறது. இதுகுறித்து பலவிதமான முறையில் சரிதங்கள் சொல்லப்பட்டிருக்கின்றன.*
சத்தியவானுக்கும் சாவித்திரிக்கும் திருமணம் நடந்தேறியது. பின்னர் கணவனுடன் அவனுடைய நாட்டுக்குச் சென்றாள் சாவித்திரி. கண் பார்வை அற்ற கணவனின் தாய், தந்தையரைப் பேணிக் காத்தாள். இந்த நிலையில், மன்னன் ஒருவன் சத்தியவானை நாடு கடத்தினான். தாய், தந்தை மற்றும் மனைவி சாவித்திரி முதலானோருடன் காட்டில் குடில் அமைத்து வாழ்ந்துவந்தான்.
காட்டில் மரம் வெட்டி, நாட்டிற்குள் சென்று விற்றுப் பிழைப்பு நடத்திவந்தான். சாவித்திரிக்கு மட்டுமே அவனது வாழ்நாளின் இறுதி நாள் தெரியும். வேறு எவருக்கும் அவனின் ஆயுள் விவரம் தெரியாது. அதனால் அன்றைய தினம் அவன், மரம் வெட்டக் கிளம்பும்பொழுது தானும் உடன் வருவதாகச் சொன்னாள் சாவித்திரி. மாமியார், மாமனாருக்கு உணவு தயாரித்துக் கொடுத்துவிட்டு சத்தியவானுடன் புறப்பட்டாள்.
காட்டில் நல்ல முதிர்ந்த மரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்த சத்தியவான் அதனை வெட்டத் தொடங்கினான். அருகே இறை தியானத்தில் இருந்தாள் சாவித்திரி. மதிய வேளை வந்தது. இருவரும் சாப்பிட்டார்கள். உண்ட களைப்பில் சாவித்திரியின் மடியில் அப்படியே தலைவைத்துப் படுத்தான். தூங்கியவன் அப்படியே ஒரேயடியாகக் கண் மூடினான். இறந்துபோனான். யம தர்மன், சத்தியவானின் உயிரைக் கொண்டுசெல்வதை சாவித்திரியால் பார்க்க முடிந்தது.
மடியில் தலை வைத்து இருந்த சத்தியவானின் தலையை இறக்கித் தரையில் வைத்துவிட்டு, கண்ணில் தெரிந்த யமனின் பின்னே சென்றாள் சாவித்திரி. பின் தொடரும் காலடிச் சத்தம் கேட்ட யமன் திரும்பிப் பார்த்தான். சாவித்திரி கை கூப்பினாள்.
பத்தினிப் பெண்களால் மட்டுமே தன்னைக் காண முடியும் என்பதால், என்னைக் காணும் வல்லமை பெற்ற நீ தீர்க்க சுமங்கலியாக வாழ்க என வாழ்த்தினான் யமதர்மன். கணவன் உயிர் மீள இந்த வரம் ஒன்றே போதும். ஆனாலும் தனது மாமியார், மாமனாருக்கு பார்வை திரும்ப வேண்டும் என்றும், தனக்கும் சத்தியவானுக்கும் நூறு பிள்ளைகள் பிறக்க வேண்டும் என்றும் வரம் பெற்றாள் சாவித்திரி. ‘அப்படியே ஆகட்டும்’ என அருளினான் யம தருமன்.
உடனே விழித்தெழுந்தான் சத்தியவான். இருவரும் வீட்டிற்குத் திரும்பிய தருணத்தில், இருட்டத் தொடங்கியது. அன்றைய தினம் மாசி மாதத்தின் கடைசி நாள். பங்குனி மாதமும் பிறக்கத் தொடங்கியிருந்தது. இரு மாதமும் கூடும் நேரம் அது. அதுவே காரடையான் நோன்பு என்று கொண்டாடப்படுகிறது. விரதம் அனுஷ்டிக்கப் படுகிறது.
Saturday, March 13, 2021
கொடும்பாளூர் மூவர் கோயில் கட்டுரை eerammagi
கொடும்பாளூர் இப்படி ஒரு ஊரைப் பற்றி கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா ? புதுக்கோட்டை மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள இந்த ஊரின் சிறப்புகளைப் பற்றி தான் இங்கே சொல்கிறேன் ...
கல்கி எழுதிய பொன்னியின் செல்வனில் நாயகியாக வரும் ராஜராஜனின் மனைவி வானதி கொடும்பாளூரைச் சேர்ந்தவள் என்பதும் ,
சிலப்பதிகாரத்தில், கோவலனும் கண்ணகியும் பூம்புகாரிலிருந்து மதுரை நகருக்கு இக்கொடும்பாளூர் வழியே சென்றதாகவும் குறிப்புகள் உள்ளது, சிலப்பதிகாரத்தில் இவ்வூர் கொடும்பை என குறிப்பிடப் படுகிறது.
முந்தையசோழநாட்டின் தலைநகரான உறையூரிலிருந்து பாண்டிய நாட்டின் தலைநகரான மதுரைக்குச்செல்லும் வழியில் இவ்வூர் அமைந்துள்ளது.
தமிழ் இலக்கியம் , வரலாறு படித்தவர்களுக்கு இவ்வூர் பற்றித் தெரியும்,
திருச்சியிலிருந்து மதுரை செல்லும் வழியில் விராலிமலையை அடுத்து10 கிமீ தொலைவில் புதுக்கோட்டை மாவட்டத்தில் இவ்வூர் அமைந்துள்ளது.
இந்த ஊரில் மற்றொரு சிறப்பு மூவர் கோவில் ...
ஆமாம் இந்த மூவர் கோவிலை பற்றித்தான் இந்த கட்டுரை .
இந்த கொடும்பாளூர் ஊருக்கு சென்றால் இரண்டு கற்றளியை காணலாம் .
இந்த கற்றளி என்கிற வார்த்தை உங்களுக்குப் புரிந்திருக்க வாய்ப்பு குறைவு. கற்றளி என்றால் கோயில் கட்டிடக் கலை குறித்து தெரிந்தவர்களுக்கும், தமிழகத்தில் கோயில்களின் பரிணாம வளர்ச்சி குறித்து தெரிந்தவர்களுக்கும் இந்த கற்றளிப் பற்றி நன்கு தெரிந்திருக்கும் .
கற்றளி என்பது கற்களால் கட்டப்பெற்ற கோயில்களைக் குறிப்பதாகும். இவை கற்கோயில்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. இம்முறையில் கற்களை ஒன்றின் மீது ஒன்றாக அடுக்கி கட்டப்பெற்றன. இம்முறையில் சுண்ணம் கலவைக் கூட பயன்படுத்தப் பெறவில்லை.
இக்கற்றளிகள் அமைப்பது கி.பி ஏழாம் நூற்றாண்டின் இறுதியிலிருந்து தொடங்கப் பெற்றது. செங்கற்கள் கொண்டு அமைக்கப் பெற்ற கோயில்களும், மரக் கோயில்களும் பிற்காலத்தில் அரசர்களால் கற்றளிகளாக மாற்றப்பட்டன. தஞ்சை பெரிய கோவில் , மாமல்லபுரம் கோவில்கள் கற்றளிக் கோவில்கள் ஆகும்.
அப்படி கற்களை கொண்டு அடுக்கி கட்டப்பட்ட கோவில் தான் (கற்றளி) இந்த மூவர் கோவில். இந்த கோவில் பார்ப்பதற்கு மாமல்லபுரம் கோவிலைப் போன்ற தோற்றத்தைக் கொண்டே இருக்கும் . கி.பி 10 ஆம் நூற்றாண்டில் , கொடும்பாளூரை ஆண்ட வேளிர் குல அரசரான பூதிவிக்கிரமகேசரி என்பவரால் இந்த மூவர் கோயில் கட்டப்பட்டது.
பிரம்மாண்ட படைப்பாக எழும்பியிருக்கும் இக்கற்றளியை , பூதி விக்ரம கேசரி தனது பெயராலும், தனது மனைவியர் வரகுணவாட்டி, கற்றளை பிராட்டியார் ஆகியோரது பெயராலும் மூன்று கற்றளிகளை எழுப்பி வைத்தார் என்று கூறப்படுகிறது. எனவேதான் இக்கோவிலுக்கு "மூவர் கோவில்' எனும் பெயர் வந்தது, இது அங்குள்ள சுவற்றில் அம்மன்னனின் கல்வெட்டு மூலமாக அறியமுடிகிறது. அது மட்டுமல்ல இம் மன்னனுக்கு பராந்தக வர்மன், ஆதித்த வர்மன் என இரு மகன்கள் இருந்ததை அங்கு இருக்கும் வடமொழிக் கல்வெட்டின் வாயிலாக நாம் அறிய முடிகிறது.
இந்த கோவிலை மூவர் கோவில் என்று குறிப்பிட்டாலும் ஐவர் கோவில் என்றும் கூறப்பட்டு வருகிறது, இதற்கு காரணம் இக்கோயிலுக்கு சற்று கிழக்கே ஐந்தலை என்று ஐந்து கோயில்கள் இருந்துள்ளன. இவை அழிந்து தற்போது அடித்தளம் மட்டுமே காணப்படுகிறது.
மூன்று கோயில்களிலும் சிவலிங்கம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. (தற்பொழுது இருக்கும் இரண்டு கோவிலில் ஒரு கோவிலில் மட்டும் சிவ லிங்கம் உள்ளது , மற்றொரு கோவில் கருவறையில் எந்த சிற்பமும் இல்லை ) இம் மூன்று கோயில்களும் காலபோக்கில் ஒரு பக்கம் இடிந்து உள்ளது . தற்போது அதன் அடித்தளம் மட்டுமே உள்ளது.
இக் கோயிலானது தாமரை மலர் போன்ற பீடத்தின்மீது அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மகா மண்டபத்தை அடுத்து நந்தி மண்டபம், பலிபீடம் அமைந்து இருந்ததற்கான சுவடுகள் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளன. பிரகாரச் சுற்றில் பரிவார தேவதைகளுக்காகக் கட்டப்பட்டிருந்த சந்நிதிகளும் அஸ்திவாரங்கள் மட்டுமே இன்று தென்படுகிறது. கோவிலுக்கு அருகில் வட்ட வடிவில் நேர்த்தியாக அமைந்த படிக்கிணறு இன்று வரை எந்த சேதாரமும் இல்லாமல் அமைந்துள்ளது. இக்கோயிலைச் சுற்றி பெரிய திருமதில் இருந்தற்கான தடயம் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளது.
மூலவர் விமானத்தின் கற்கள் ஒன்றின் மீது ஒன்றாக அழகாக அடுக்கி வைக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு கல்லின்மீது மற்றொரு கல்லை அடுக்கி அந்த பாரத்தைக் கொண்டு விமான உட்பகுதி கூம்பு போல காணப்படுகிறது.
கோவில் பிரகாரத்தைச் சுற்றி புராணக் கதைகளுக்கு ஏற்றவாறு சிற்பங்கள் செதுக்கப்பட்டு உள்ளன. அவற்றுள் அர்த்தநாரீசுவரர், வீணாதர தட்சிணாமூர்த்தி, காலந்தக மூர்த்தி, பிக்ஷாடன மூர்த்தி, கஜசம்ஹார மூர்த்தி, திரிபுராந்தகர், ஆலிங்கனமூர்த்தி, கங்காதர மூர்த்தி உள்ளிட்ட சிற்பங்கள் உள்ளன.
அர்த்தநாரீசுவரர் சுவாமி சிலை பெரும்பாலான கோவில்களில் காண முடியாது , ஆனால் இங்கு மிக தத்ரூபமாக வடிவமைக்கப்பட்டிருப்பதைக் காண முடியும்.
மற்றொரு இடத்தில் யாளியின் வாய்க்குள் மனித உருவம் , யாளியின் வாய்க்குள்ளேயும் மனிதன் சண்டை போடுகிறான். இது போன்ற சிற்பங்கள் நம்மை பிரம்மிப்பில் ஆழ்த்துகின்றன .
கோவிலை நான் படம் பிடித்து உங்கள் பார்வைக்கு வைத்திருக்கிறேன், படத்தை மட்டும் பார்க்காமல் நேரிலும் ஒரு முறை சென்று வாருங்கள், உங்கள் குழந்தைங்களை அவசியம் அழைத்துக்கொண்டு செல்லவேண்டிய இடமாக உள்ளதால் அவர்களையும் அழைத்துச் செல்லுங்கள். நம் முன்னோர்களின் கலைநயம் மற்றும் வரலாறு பற்றி அவர்களுக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டியது நமது கடமையும் கூட .
நான் சொன்ன செய்திகளை விட இன்னும் நிறைய செய்திகள் அங்கே நேரில் கண்டு தெரிந்து கொள்ளலாம்.
ஒரு முக்கியமான தகவலையும் சொல்லி விட்டு இந்த கட்டுரையை முடிக்கிறேன் .
அந்த ஊரில் விரிந்து பரந்த நிலப்பரப்பில் சுற்றிலும் பசுமை போர்த்திய வயல்கள் அமைந்திருக்க, "மூவர் கோவில்' கம்பீரமாகக் காட்சியளித்து நிற்கின்றன. இக்கோவில் தஞ்சை பெரிய கோவில் எழுப்பப்படுவதற்கு முன்னோடியாக விளங்கியுள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
~ஈரநெஞ்சம் மகேந்திரன்